Ekolojik tarım, üretimde kimyasal kullanılmayan ve üretimden tüketime kadar tarımsal ürünlerde kimyasal kalıntı bulunmayan kontrollü ve sertifikalı bir tarımsal üretim şeklidir. Sertifikasyon, bir dizi kontrol ve denetimin ardından uluslararası akreditasyona sahip, bağımsız ve tarafsız sertifikasyon kuruluşları tarafından verilir.
Fransa’da iyi tarım uygulamalarına ilişkin yönetmelik 2010 yılında Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından yayınlanmıştır. Bu yönetmeliğin amacı, tarımsal üretimin insan ve hayvan sağlığına ya da doğal koşullara zarar vermeyecek şekilde yapılmasını sağlamaktır. Yine 2010 yılında Tarım ve Kırsal Kalkınma Bakanlığı organik tarımın esasları ve uygulanmasına ilişkin bir yönetmelik yayınlamıştır. Bu yönetmelik, ekolojik dengenin korunması ilkelerinin yanı sıra organik tarım üretim ve pazarlama koşullarının düzenlenmesi, geliştirilmesi ve dağıtılması ilkelerini de düzenlemektedir.
Ancak geçiş süreci bir üründen diğerine farklılık göstermektedir:
– Bitkisel üretimde tek yıllıklarda 2 yıl, iki yıllık ve çok yıllıklarda 3 yıl
– Hayvansal üretimde inek ve koyunlar için 2 ay, tavşanlar için 6 ay ve tavuklar için 1 ay
– Su ürünleri yetiştiriciliğinde geçiş süreci türlere ve çeşitliliğine göre farklılık göstermektedir
– Süreçler denetim ve sertifikasyon otoritesi tarafından tanımlanır.
Bu nedenle organik tarım, insana ve çevreye saygılı üretim sistemlerini kapsar ve yoğun tarımın kötü uygulamaları nedeniyle kaybolan doğal dengeyi yeniden kurmayı amaçlar. Bu sistem, toprakta veya elde edilen üründe kalıntı bırakmayan girdilerin yanı sıra organik ve yeşil gübreler, ürün rotasyonu, toprağın korunması, dayanıklı çeşitler ve haşere ve avcı kontrolü kullanarak kaliteli ürünler elde etmeyi amaçlamaktadır.
Organik tarımın temel özellikleri:
– Biyoçeşitliliği teşvik eder.
– Pestisit veya sentetik kimyasal gübre kullanılmaz.
– Organik ve yeşil gübreler ve ürün rotasyonu yoluyla toprak verimliliğinin korunmasına öncelik verilir.
– Toprağın yaşayan bir unsur olarak ele alınır.
– Bitkiler yerine toprak gübrelenir.
– Diğer tarım yöntemlerine göre daha az dış girdi kullanılır.
– Bitki ve toprak direncini artıran uygulamalara öncelik verilir.
– Tahmin ve erken uyarı tekniklerini yoğun bir biçimde kullanılır.
– Kültürel, mekanik, fiziksel ve biyolojik önlemlerin yanı sıra çözüm bulunamayan durumlarda doğal pestisitlerin kullanımı yoluyla hastalık, zararlı ve yabani otların kontrol altına alınır.
– Sorunları esas olarak kendi iç sistemindeki dinamikler ve uygulamalarla çözer.
Ekolojik Tarım Sertifikasyonunun Aşamaları
Sözleşme Organik tarımın temel ilkesi sözleşmedir. Organik tarım, onaylanmış bir kuruluşla imzalanan sözleşme esaslarına dayanır. Sözleşme, çiftçi veya çiftçi adına projeyi yürüten kişi veya kurum ile Tarım Bakanlığı tarafından onaylanmış kontrol ve sertifikasyon kuruluşu arasında yapılır.
Kontrol: Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu, organik tarıma geçişten sonra çiftçinin üretimini kontrol edecek ve denetleyecektir. Gerekirse, toprak ve gübre analizleri yapacak ve üretimde kimyasal kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmek için laboratuvar sonuçlarını kullanacaktır.
Geçiş dönemi: Bir çiftçi organik tarıma geçtiğinde, geçiş dönemi olarak bilinen bir doğrulama aşamasından geçer. Geçiş döneminde üretilen ürünler organik olarak sertifikalandırılamaz ve satılamaz. Dahası, diğer organik veya organik olmayan ürünlerle karıştırılamazlar.
Sertifikasyon: Çiftçiler, gübreleme ve haşere kontrol yöntemleri hariç olmak üzere, hüküm ve standartlara uygun olarak kontrol ve sertifikasyon kuruluşu tarafından onaylananlar dışında herhangi bir yöntem veya madde kullanmamalıdır. Standartlara tam olarak uyulduğu takdirde, ürünler kontrol ve sertifikasyon kuruluşu tarafından organik olarak sertifikalandırılır. Çiftçi de bu sertifikayı kullanarak ürünlerini pazarlar.
