AB ve Türkiye arasındaki uyumlaştırma bağlamında, asansörler için teknik bir yönetmelik olan ve 2014/33/AB sayılı Direktif uyarınca hazırlanan “Asansör Yönetmeliği” örnek olarak gösterilebilir. Bu Yönetmeliğin 8. Maddesindeki atıf, Yönetmeliğin Ek 1’inde yer alan temel sağlık ve güvenlik gerekliliklerine uyma yükümlülüğüne atıfta bulunmaktadır. Bu gereklilikler, asansörün yük kontrol mekanizması (Ek-1 Madde 1.4) veya kabin süspansiyonu ve destek formları (Ek-1 Madde 1.3) gibi asansörün güvenliğini sağlamak için belirli güvenlik kriterleri gerektirmektedir. Bu güvenlik kriterlerine uyum imalatçı için zorunlu olduğundan, imalatçı tarafından uygulanacak üretim sürecinin teknik düzenlemeler ile belirlendiği söylenebilir. Aynı Yönetmeliğin “Asansörün Uygunluk Değerlendirme İşlemleri” başlıklı 19. Maddesi ise, ürün kalite güvencesine dayalı tipe uygunluk (modül E), üretim kalite güvencesine dayalı tipe uygunluk (modül D) veya tam kalite güvencesine dayalı tipe uygunluk (modül H) gibi uygunluk değerlendirme yöntemlerini tanımlamaktadır. Bu durumda CE işareti taşıması gereken ürünlerin üretim sürecini ve bu sürecin değerlendirilmesini tanımlayan teknik standartlar olduğu söylenebilir.
Asansörler CE işaretinin alınması sürecinde uygunluk değerlendirmesine tutulmalarının yanında işaretin ürüne iliştirilmesinden sonra da kullanımda iken de gözetim ve denetimlere tabii tutulmaktadırlar. Üretici tarafından teknik zorunlulukları yerine getirme gerekliliği ve getirmeme durumunun tespiti ile yasal bir takım yaptırımlara maruz kalacağı ifade edilmektedir.
